Bij nader inzien: die vermaledijde dakkapel…

In april deed de rechtbank Overijssel uitspraak in een dakkapellenkwestie, die op een kwade oktoberdag in Enschede begon, maar liefst veertien jaar geleden!

In 2004 werd een vergunning aangevraagd voor een hoek-dakkapel. Gemeente en welstandsadviseur Het Oversticht gingen (licht tandenknarsend) akkoord. Een jaar later stelde een langsfietsende ambtenaar vast dat de dakkapel een halve meter hoger is dan vergund, en heel veel breder: aan de ene zijde een halve meter breder, aan gene zijde zelfs 65 centimeter. Niet alleen in strijd met de vergunning, ook in strijd met de welstandseisen.

Een exces
Er wordt besloten tot handhaving. Er komt een overleg met de welstandscommissie, om te bepalen welke aanpassingen nodig zijn om de dakkapel alsnog te kunnen vergunnen. De commissie is ondubbelzinnig: de manier waarop de dakkapel nu is uitgevoerd is in “ernstige mate in strijd” met redelijke eisen van welstand, ofwel een exces, dat om handhaving schreeuwt. Er moet dus een nieuwe vergunningaanvraag komen voor een plan dat wel past. Die aanvraag komt er, in 2008. Een ontwerp dat de goedkeuring van de commissie kreeg, en er werd vervolgens een lichte bouwvergunning verleend. Een half jaar later meldde de eigenaar dat de werkzaamheden waren begonnen. Maar dat bleek helemaal niet waar: eind 2009 was er nog niets veranderd.

Enschede kondigde aan een handhavingsprocedure te beginnen. De eigenaar tekende daar bezwaar tegen aan. Hij was er vanuit gegaan dat de aannemer het werk conform tekening had gebouwd, en toen dat niet zo bleek te zijn liet hij een nieuw tekenbureau een nieuwe tekening maken. Daarna bleken aannemer en tekenbureau onbereikbaar; tegen de aannemer was een aansprakelijkheidsprocedure gestart. De ambtenaren gingen rekenen, en becijferden dat het aanpassen van de dakkapel ruim 30.000 euro zou kosten. Dat vonden de ambtenaren wel erg veel geld, en dus schortten ze de handhavingsactie op. Reken niet op afstel, zeiden de ambtenaren nog: als er een klacht komt, of een handhavingsverzoek, dan treden we alsnog op.

Schadeclaim
En daarna draaiden de zaken om. De advocaat van de eigenaar sommeert in 2014 de gemeente om te verklaren dat er definitief van handhaving wordt afgezien, of, nog beter, om de bestaande situatie maar te legaliseren. Als dat niet zwart op wit staat, kan de eigenaar zijn huis namelijk niet tegen de marktwaarde verkopen, en lijdt hij 40.000 euro schade. Of de gemeente die maar even wil vergoeden.

Dat wil de gemeente natuurlijk niet. Als er al onrechtmatig is gehandeld, dan niet door de gemeente, zegt Enschede. De eigenaar had ervoor moeten zorgen dat de aannemer aan de bouwvoorwaarden voldoet, de gemeente heeft nog onderzocht of de situatie niet gelegaliseerd kon worden, maar dat kon niet (het was zelfs een exces). Vervolgens is medewerking verleend aan een ander ontwerp, maar dat heeft de eigenaar niet willen realiseren. Om dan een schadeclaim bij de gemeente neer te leggen is wel de wereld op zijn kop.

Dat vindt de rechtbank gelukkig ook. Enschede heeft niet onrechtmatig gehandeld, en hoeft ook niet te verklaren dat definitief van handhaving wordt afgezien.

(de uitspraak is terug te vinden op rechtspraak.nl onder nummer ECLI:NL:RBOVE:2017:1767)

FtC | juli 2017
Aanmelden voor de nieuwsbrief Federatie Ruimtelijke Kwaliteit kan via:
http://www.ruimtelijkekwaliteit.nl/aanmelden-nieuwsbrief